> Een belangrijke collectie die blijft groeien > Klederdracht > Textiel > Volkskunst en gebruiksvoorwerpen
> Jan Moenis, bevlogen schilder van alles > Schilderijen > Keramiek > Papier en boeken > Visserij
> Dialect

Klederdracht

Met hun manier van kleden drukten de Markers heel specifieke betekenissen uit: rouw in verschillende gradaties, trouw en geboorte, zon- en feestdagen, kerkelijke gelegenheden als Kerst, Pasen, Pinksteren, belijdenis en avondmaal, winter en zomer.
De Marker dracht is gebaseerd op de mode in de 16e eeuw. Toen werden kinderen gekleed op een manier die paste bij hun leeftijd en niet als kleine volwassenen. Op Marken droegen jongens tot hun zesde jaar rokken, maar met duidelijke verschillen tussen hun kleding en die van de meisjes. Na het zesde jaar veranderde de kleding van de jongens; de meisjes volgden twee jaar later. Ze werden dan niet meteen in volwassen kledij gestoken, maar droegen eerst enkele jaren een tussendracht.

Nog steeds besteden Markers veel aandacht aan deze ‘kledingtaal’. Alle onderdelen werden en worden met de hand gemaakt en bij het aantrekken van het kostuum zet men de losse onderdelen met spelden vast. Alle kledingstukken – vaak antiek – zijn apart afgewerkt met banden en randen en kennen elk een eigen betekenis. De versiering met borduur- , stop- en sneewerk is bijzonder rijk, waardoor de kleding weinig sieraden verdraagt. Wat er aan goud en zilver wordt gedragen, is vooral functioneel. Oude familiestukken worden zorgvuldig bewaard en gaan over van ouder op kind. De meeste klederdracht is nu nog te zien op Koningsdag. Dan worden de bontgekleurde delen: van de dracht vervangen door gele en oranje tinten.